Bovendien wordt sinds het Parijsakkoord in verschillende landen ook gericht klimaatbeleid gevoerd. Als gevolg van beide factoren hebben veel rijke landen al enige tijd een dalende CO₂-uitstoot - terwijl de economie gewoon groeit.
In ontwikkelingslanden wordt ook in toenemende mate duurzame energie geproduceerd, maar de vraag naar energie stijgt in die landen nog sneller. Het gebruik van olie en steenkool gaat daar dus ook omhoog, met extra uitstoot tot gevolg.
Voor het Parijsakkoord moet de uitstoot sterk omlaag
Het positieve nieuws is dat de CO₂-uitstoot wereldwijd veel minder snel groeit dan de economische activiteit. Maar om het doel van Parijs te halen, zullen de mondiale emissies juist sterk moeten dalen. En daar zijn we zeker nog niet.
Als de CO₂-uitstoot eenmaal daalt, gaat dan ook de wereldwijde temperatuur weer omlaag? Helaas, nee. De temperatuur wordt niet direct beïnvloed door de uitstoot, maar door de concentratie van CO₂, in de atmosfeer. En die is grotendeels cumulatief: zolang de uitstoot hoog blijft, loopt dit niveau steeds verder op.
Het is goed mogelijk dat we onder de huidige emissietrend nog steeds uitkomen op een opwarming boven de 3 graden - veel meer dan in Parijs is afgesproken: De wereld krijgt dan te maken met forse gevolgen van klimaatverandering.
Om de temperatuurstijging onder de 1,5 graad te houden, moet de mondiale uitstoot in de komende tien jaar sterk afnemen, en voor 2050 (netto) nul bereiken.