De CO₂-voetafdruk van de UU is gedaald van 80 kiloton in 2014 tot ruim 60 kiloton vlak voor de covid pandemie. Die daling komt vooral onder meer door de introductie van windenergie voor elektriciteit en minder uitstoot door woon-werkverkeer. De komende jaren zal de CO₂-voetafdruk van de UU steeds verder afnemen, met name door verduurzaming van de gebouwen: renovatie, isolatie, zonnepanelen. De UU streeft naar een klimaat neutrale bedrijfsvoering in 2030.
De uitstoot die de UU veroorzaakt is dus ingedeeld in categorieën. De meeste uitstoot die met onderwijs te maken heeft, zit momenteel in de emissies veroorzaakt door het gebruik van aardgas en – indien daar sprake van is bij een studieprogramma – emissies door (vlieg)reizen van studenten en docenten. Voor opslag van data van de UU is geen precieze data beschikbaar, wel vindt de opslag plaats in een KPN-datacenter gevoed met zonne-energie.
Bij de UU is het gas nu nog nodig voor de opwek van warmte en elektriciteit in het Utrecht Science Park, totdat de campus volledig is overgeschakeld op hernieuwbare bronnen zoals warmte-koudeopslag, wind en zon. Tegelijkertijd wordt dat gas dus ook gebruikt voor activiteiten die niet direct met onderwijs te maken hebben (zoals bijvoorbeeld reizen ten behoeve van conferenties). Daarmee is het niet mogelijk om specifiek voor universitair onderwijs de CO₂-uitstoot te bepalen. In 2019 veroorzaakte het totale gasverbruik (althans het deel specifiek voor eigen UU gebouwen) zo’n 29 kiloton CO₂-uitstoot, inclusief de emissies bij opwekking.
Het vliegverkeer van studenten en docenten heeft de UU deels in beeld: vliegreizen van exchange studenten worden centraal bijgehouden (2019: 2,905 kiloton CO₂). Data van vliegreizen voor veldwerk zijn echter niet beschikbaar. Daarnaast is vliegverkeer van docenten voor onderwijs niet te onderscheiden van vliegreizen voor onderzoek, naar een conferentie bijvoorbeeld.