Een gemiddeld mens op aarde stoot op jaarbasis ongeveer 4,4 ton CO₂ uit blijkt uit cijfers van het Internationaal Energie Agentschap (IEA). Dit zijn alleen de emissies van energie en industrie, niet die van landgebruik en niet van broeikasgassen die anders zijn dan CO₂.
Over het algemeen is de uitstoot per inwoner in rijke landen veel hoger dan in arme landen. Een gemiddelde inwoner van de 36 rijkste landen stoot tweemaal zoveel uit als het wereldgemiddelde: 8,9 ton per jaar.
Nederlander stoot meer CO₂ uit dan Noor

Autoverkeer is grote bron van CO₂.
Een Nederlander zit daar met ruim 9 ton net boven. Een gemiddelde Noor stoot 6,6 ton uit, vergelijkbaar met een inwoner van China. Hoewel Noorwegen veel welvarender is dan China, komt elektriciteit en huizenverwarming in Noorwegen uit waterkracht en in China nog veelal uit steenkool.
Ook opvallend: de uitstoot per hoofd van de bevolking is in rijke landen in de afgelopen veertig jaar gemiddeld iets gedaald, terwijl die van arme landen is gestegen. De daling in rijke landen komt vooral doordat we efficiënter met energie omgaan en omdat steenkool en bruinkool zijn vervangen door aardgas. De stijging in de arme landen komt door de sterke economische groei.
Maar in die groep zijn de onderlinge verschillen groot. Landen als China hebben een stormachtige groei doorgemaakt. Dat heeft honderden miljoenen mensen uit de armoede bevrijd, maar daarbij is de uitstoot per inwoner verviervoudigd. In 1986 lag die in China nog op 1,6 ton CO₂ per hoofd, net zoveel als India nu. Afrika stoot gemiddeld minder dan 1 ton CO₂ per persoon per jaar.
Qatar spant de kroon: op jaarbasis stoot het land ruim 30 ton CO₂ uit per hoofd van de bevolking, en die wordt vooral veroorzaakt door de olie- en gasindustrie in de Golfstaat.
Voor wie wordt al die CO₂ uitgestoten?
Het is lastiger om te berekenen wat de uitstoot is van een inwoner van een land: De 'energiegerelateerde emissies per capita' zoals de uitstoot per inwoner wordt aangeduid, zijn de binnenlandse CO₂-uitstoot gedeeld door het aantal inwoners, maar dat is niet altijd representatief voor de hoogte van de consumptie van inwoners.
De uitstoot van geïmporteerde spullen die je koopt, wordt bijvoorbeeld niet meegeteld. Als je elektronica uit Zuid-Korea komt en je kleding uit Bangladesh, wordt de uitstoot van die productie aan de inwoners van Zuid-Korea en Bangladesh toegerekend. Een inwoner van Ethiopië stoot jaarlijks slechts 0,16 CO₂ uit. Dat is 1 procent van de uitstoot van een Australiër of Amerikaan. De verschillen tussen landen zijn dus enorm, en dat maakt onderhandelen over terugdringen van CO₂ uitstoot erg politiek gevoelig.
De CO₂-uitstoot van internationale lucht- en scheepvaart zit ook niet in de cijfers: jaarlijks ongeveer 0,17 ton per wereldburger. Maar daar zijn de individuele verschillen zeer groot, want de meeste mensen vliegen niet of heel weinig.