Dit is simpelweg het gevolg van de grote seizoenscyclus in temperatuur van de Noordpool (ongeveer 30 graden Celsius). De gemiddelde temperatuur stijgt, en we komen steeds vaker in de situatie waarin de zomertemperatuur rond of boven nul stijgt, waardoor het ijs in de zomers smelt. In de winters, daarentegen, is het nog steeds heel erg koud en dus zal het ijs in de winters blijven aangroeien, althans voorlopig, zolang de temperaturen er onder nul blijven dalen. De Noordelijke IJszee wordt als het ijs in de zomer verdwijnt wel wat warmer, ook in de winter, maar de winterse afkoeling (stralingsafkoeling) blijft voorlopig ruimschoots genoeg om de algehele opwarming te compenseren zodat de temperaturen onder nul blijven dalen en zee-ijs zich vormt. De klimaatmodellen laten het bevriezen in de winter goed zien omdat alle relevante natuurkunde meegenomen wordt. De "extra" warmte van de zomer wordt opgeslagen in de oceaan in de vorm van warmer oceaanwater maar ook minder ijs, en deze warmte (warmer, minder ijs) wordt "doorgegeven" aan de herft/winter, met dan ook minder ijs, waardoor de warmte van de oceaan (deels) ten goede komt aan de lage atmosfeer door enorme turbulente fluxen. Dit is waarom de atmosferische opwarming nabij het oppervlak maximaal is in de herfst/winter.
Hoe kwam dit artikel tot stand?
Expert: Richard Bintanja
Reviewer: Peter Kuipers Munneke
Redacteur: Sven Borghart
Gepubliceerd op: 4 december 2020
[1] Bintanja, R., & Selten, F. M. (2014). Future increases in Arctic precipitation linked to local evaporation and sea-ice retreat. Nature, 509(7501), 479-482. https://doi.org/10.1038/nature13259
©De tekst is beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 4.0 Internationaal, er kunnen aanvullende voorwaarden van toepassing zijn. Zie de gebruiksvoorwaarden voor meer informatie.